Cilj istraživanja. Oksidacijski stres ima važnu ulogu u etiologiji mnogih tumora, pa tako i karcinoma dojke. 8-okso-2`-deoksigvanozin (8-oksodG) je najrasprostranjeniji marker oksidacijskog oštećenja DNA i on je povećan kod karcinoma dojke u odnosu na ne-maligne lezije dojke. Cilj ove studije je odrediti koliki je udio oksidacijskog oštećenja DNA u pojedinim surogatnim molekularnim podtipovima karcinoma dojke da bi se procijenio prognostički značaj kao i uloga oksidacijske lezije baze (8-oksodG) u etiologiji karcinoma dojke. Materijali i metode. Za određivanje 8-oksodG imunobojenja korišteni su tkivni mikročipovi od 152 bolesnice s invazivnim karcinomom dojke. Imunohistokemijski nalaz 8-oksodG je koreliran s prognostičkim faktorima tumora kao i različitim surogatnim molekularnim podtipovima karcinoma dojke koji uključuju luminalne A, luminalne B (HER2-), luminalne B (HER2+), HER2 pozitivne i trostruko negativne tumore. Rezultati. Trostruko negativni karcinomi dojke su češće pokazivali negativno 8-oksodG imunobojenje u odnosu na druge surogatne molekularne podtipove. Nije bilo statistički značajne razlike između imunohistokemijskog nalaza 8-oksodG i drugih podtipova karcinoma dojke. U univarijatnoj analizi nije nađena statistički značajna razlika između 8-oksodG imunobojenja i specifične smrti od karcinoma dojke, dok je u multivarijatnoj analizi 8- oksodG pozitivitet bio značajno povezan s boljim specifičnim preživljenjem od karcinoma dojke (OR=0.14; 95% CI=0.02-0.86). Coxovom regresijskom analizom bolesnice sa slabim i jakim 8-oksodG pozitivitetom su imale 0.9 puta manji omjer ugroženosti od smrtnog ishoda u odnosu na 8-oksodG negativne bolesnice. Zaključak. Oksidacijski stres ima važnu ulogu u patogenezi ER/PR+ karcinoma dojke, ali ne nužno i kod trostruko negativnih tumora. 8-oksodG bi mogao biti obećavajući biomarker u procjeni prognoze za bolesnice s karcinomom dojke.